ماه خدا و ماه ريزش رحمت خداوند 
ماه رجب پر از فرصت هاي خوب است؛ فرصت هايي براي دعا كردن، روزه گرفتن و... ماه رجب، ماه خداست؛ ماهي كه بندگان خوب خدا،‌در آن آهسته آهسته خود را براي ماه رمضان آماده مي كنند تا هر چه بيش تر از خوبي هاي اين ماه بهره بگيرند. پيامبر رحمت(ص) با ديدن هلال ماه مبارك رجب، دست به دعا بر مي داشت و پس از حمد و ثناي الهي، سي بار تكبير و لااله الا اللّه مي گفت و مي فرمود: ماه رجب، ماه استغفار براي امّت من است. در اين ماه بسيار طلب آمرزش كنيد كه خداوند آمرزنده مهربان است.
 
اين الرجبيون؟
ماه مبارک رجب آمده تا دل هاي مجذوب را به ميهماني ماه شعبان ببرد. رجب در واقع ماه خداست. ماهي که تلنگري به دلت مي خورد که معبودت را چگونه مي پرستي و ... خوشا به حال آنان که رجب را از پيشگاه معبود شروع کردند و به سوي نور شتافتند. هلال ماه رجب، زندگي و تولّـدي دوباره را بـه عاشقان نويد مي دهد. ماه رجـب فصل جديدي در كتاب زندگي مي گشايد كه از عطر دل انگيز نيايش سرشار است. در ماه رجب فرشته اي تا صبح اين گونه ندا مي دهد:

خوشا به حال رجبيّون،
خوشا به حال آنان كه والايي ماه رجب را دريافته اند،
خوشا به حال آنان كه از بركت ماه رجب نصيبي اندوخته اند.

پوينده طريق بندگي و سالك راه ملكوت و رهسپار وادي معرفت و چشم انتظار بهار طاعت و مشتاق دعا و مناجات و مسئلت كه شير روز و زاهدي در دل ظلمت است و با اقليم توحيد آشنايي دارد و از جام محبّت و دل دادگي جرعه هايي جان بخش نوشيده و طالب قرب، كرامت، تعالي و فضيلت مي باشد گاه رسيدن پر بركت سال هم چون رجب،شعبان و رمضان همچون انسان هايي تشنه و مشتاق در انتظار گمشده آشناي خود در اين مواقع بسر مي برد تا از آب گوارا و نوشين حيات و معنويّت سيراب شده و روح و روان خود را جاني نوين و طيب و طاهر ببخشد و با نظافت خانه دل و آراستن درون، خود را براي ميهماني خدا و درك ليله القدر ماه مبارك مهيا كند.آنان كه در وادي مراقبه و شهود در محضر خداي متعال گام برمي دارند چه خوب قدر چنين ايّامي را مي دانند و بسيار سخت تر و هوشيارتر و جدّي تر از دنيا طلبان، به دنبال آن هستند تا مبادا سودي فاني و متاعي ارزاني از اين نشئه از دستشان بيرون رود، مراقبند تا نكند نفعي باقي و تجارتي راقي براي آخرت، از كفشان ربوده گردد كه زيان و نقصان را در اين مي بينند. بر كسي كه مي خواهد به تصفيه درون بپردازد لازم است كه براي دستيابي به خرسندي خداوند تمامي توش و توان خود را به كار گيرد و براي خالص نمودن اعمال و احوال خويش و مصون نگه داشتن آن ها از هر گزندي، در ايام ماه رجب مبادرت ورزد كه اگر بنده اي به اندك عملي به اين شيوه و با اين خصوصيّات توفيق يابد او را كفايت مي كند، زيرا پاداشي كه پروردگار براي عمل ناب و عاري از آلودگي خودخواهي و شرك و نفاق، در نظر گرفته از حساب و شماره بيرون است.

 

رجب، ماه خدا و ماه طلب آمرزش از خدا
پيامبر ختمي مرتبت، حضرت محمّد مصطفي(ص) فرمود:« ... ماه رجب، ماه خداست در غايت حرمت و فضيلت. اگر کسي روزي از اين ماه را روزه بگيرد خداي را خشنود و شعله غضب الهي را خاموش نموده است و دري از درهاي جهنم به روي او بسته مي شود. رجب ماه استغفار امت من است، پس در اين ماه طلب آمرزش كنيد كه خداوند آمرزنده و مهربان است و رجب "اصب" گويند زيرا كه رحمت خداوند در اين ماه بر امّت من بسيار ريخته مي شود، پس بسيار بگوئيد؛ "استغفر الله و اسئله التوبه."

 

ليلة الرغائب
اولين شب جمعه ماه رجب را "ليلة الرغائب" نامند. در اين شب ملائك بر زمين نزول مي كنند. براي اين شب عملي از رسول خدا(ص) ذكر شده است كه فضيلت بسياري دارد و بدين قرار است:

 

روز پنج شنبه اول ماه رجب - در صورت امكان و بلا مانع بودن- روزه گرفته شود. چون شب جمعه شد، ما بين نماز مغرب و عشاء دوازده ركعت نماز اقامه شود كه هر دو ركعت به يك سلام ختم مي شود و در هر ركعت يك مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره قدر، دوازده مرتبه سوره توحيد خوانده شود. و چون دوازده ركعت به اتمام رسيد، هفتاد بار ذكر "اللّهم صلّ علي محمّد النّبي الامي و علي آله" گفته شود. پس از آن در سجده هفتاد بار ذكر "سبّوح قدّوس ربّ الملائكة و الرّوح" گفته شود. پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذكر "ربّ اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انّك انت العلي الاعظم" گفته شود. در اين جا مي توان حاجت خود را از خداي متعال درخواست نمود. ان شاء الله به استجابت مي رسد. پيامبر اكرم(ص) در فضيلت اين نماز مي فرمايد: كسي كه اين نماز را بخواند، شب اوّل قبرش خداي متعال ثواب اين نماز را با زيباترين صورت و با روي گشاده و درخشان و با زبان فصيح به سويش مي فرستد. پس او به آن فرد مي گويد: اي حبيب من، بشارت بر تو باد كه از هر شدّت و سختي نجات يافتي. ميّت مي پرسد تو كيستي؟ به خدا سوگند كه من صورتي زيباتر از تو نديده ام و كلامي شيرين تر از كلام تو نشنيده ام و بويي، بهتر از بوي تو نبوئيده ام.آن زيبا روي پاسخ مي دهد: من ثواب آن نمازي هستم كه در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردي. امشب به نزد تو آمده ام تا حق تو را ادا كنم و مونس تنهايي تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دميده شود و قيامت بر پا شود، من سايه بر سر تو خواهم افكند.

 

فرصت هاي خوب
ماه رجب پر از فرصت هاي خوب است؛ فرصت هايي براي دعا كردن، روزه گرفتن و... ماه رجب، ماه خداست؛ ماهي كه بندگان خوب خدا،‌در آن آهسته آهسته خود را براي ماه رمضان آماده مي كنند تا هر چه بيش تر از خوبي هاي اين ماه بهره بگيرند. ماه رجب با ولادت  حضرت امام محمدباقر(ع)، آغاز مباركي دارد و با مبعث حضرت رسول اكرم(ص) پايان مي پذيرد و لا به لاي روزهاي آن پر از ياد امامان است. ولادت امام محمّدتقي(ع)، حضرت علي(ع) و... از روزهاي مهمّ اين ماه هستند.

 

 

شكافنده ي همه ي علم ها
گل بود كه بر شاخسار مهرباني، شكوفه داد. به روي هستي پلك محبت گشود و به آفرينش، عطر و زيبايي دو چندان داد. وقتي او تولّد يافت؛ كوهساران دامن دامن، شكوفه به پرواز دادند، پرندگان، فوج در فوج، آواز خواندند و بال افشاندند وآفتاب، ‌تكه تكه شكوهش را به آفريده هاي خدا بخشيد. او باقر العلوم بود. او آمده بود تا در پس مهرباني و محبّت و نورش، كام دنيا را از جرعه جرعه ي آل محمّد(ص)، ‌لبريز سازد. او شكافنده ي همه ي علم ها شد و سرآمد همه دانايي ها.

 

اندرز بي نتيجه
امام محمّد باقر(ع): كسي كه از درون خود پند نمي پذيرد، اندرز ديگران برايش نتيجه اي نخواهد داشت.

 

آدم تنبل...
امام باقر(ع): « از تنبلي و كم حوصلگي بپرهيز،‌كه اين دو كلّيد هر شرّي است. آدم تنبل، هيچ حقّي را نمي پذيرد و آدم كم حوصله،‌بر هيچ حقّي ثابت نمي ماند!»
اول رجب، سال روز ولادت دل انگيز حضرت امام باقر(ع).

 

مؤمن كيست؟
همانا مؤمن كسي است كه چون خرسند شد، خرسندي او، او را به گناه و باطلي وارد نسازد،‌ و چون خشمگين شد، خشم او، او را از سخن حقّ بيرون نبرد، و هنگامي كه صاحب قدرت شد، قدرت او، او را به آن چه حقّ ندارد نكشاند.

 

 

بيهوده گويي!
امام هادي فرمود:«بيهوده گويي،‌ سخنان لذّت بخش بي خردان، و كار نادانان است.»
دوم رجب، سال روز شهادت غمگنانه امام هادي(ع).

 

 

نياز مردم!
نعمت هاي الهي بر هيچ كس، عظيم و فراوان نگردد، مگر اين كه نيازهاي مردم به او بسيار مي گردد. پس آن كسي كه(با داشتن نعمت هاي فراوان) در رفع نيازهاي مردم،‌تحمّل و مقاومت نداشته باشد،‌ نعمت هاي تحت اختيارش را در معرض نابودي قرار داده است.

 

 

به ياد آوريد...
اگر خردمنديد، چرا در آثار پيشينيان و آن چه بر نياكانتان گذشته است نمي نگريد و عبرت نمي گيريد؟ آيا نمي بينيد كه رفتگان باز نمي گردند؟ آيا نمي بينيد كه بر جاي ماندگان را بقايي نيست؟ آيا نمي بينيد كه مردم دنيا، شب را به روز مي آورند و روز را به شب مي رسانند و هر يكدر حالي ديگر هستند؟ يكي مرده اي است كه بر او مي گريند، يكي را در مرگ عزيزي تسليت مي گويند،‌يكي بيماري است بر زمين افتاده و گرفتار،‌يكي به عيادت بيماري مي رود. يكي در حال جان دادن است و در همان حال ‌فمرگ در پي اوست، و او خود در طلب دنياست، در عالم غفلت و حال آن كه،‌مرگ از او غافل نيست. آن سان كه گذشتگان گذشته اند، بر جاماندگان هم خواهند گذشت. هنگامي كه آهنگ كاري ناپسند مي كنيد، به ياد داشته باشيد مرگ را كه ويرانگر خوشي هاست و تيره كننده شهوتهاست و قطع كننده رشته آرزوهاست. از خدا ياري خواهيد تا بتوانيد حقّ واجب او را ادا كنيد و شكر نعمت ها و احسان هاي بي حسابش را به جاي آوريد. خطبه 98نهج البلاغه،‌ ترجمه عبدالمحمّد آيتي.

 

 

زهر خرما
مثل خورشيد مي درخشيد /دست هاي تو از دعا پر بود /آسمان دل پر از مهرت /از نسيم«خدا خدا» پر بود /در و ديوار سنگي زندان /همصداي تو بود  مي گرييد /چشم هاي سياه زندانبان /باز با گريه تو مي خنديد /پر و بال فرشته ها آن جا /باز با ديدنت به هم مي خورد /گونه هاي لطيف و برفي شان /باز از غصه تو مي پژمرد /مي شنيدند آن سبكبالان /آه زنجير دست و پايت را /مي چشيدند توي تاريكي/ذكر شيريني سجده هايت را /زهر خرما دل تو را سوزاند /گونه هاي لطيف تو شد زد /آسمان، بي ستاره شد از غم /رخت باران گريه بر تن كرد. سروده ي مجيد ملامحمّدي بر گرفته از كتاب«آواز باران»

 

 

روز فوران نور
مبعث، روز تولّد دوباره هستي است.
روز بهار مجدد آفرينش. روز محمّد(ص)،
روز فوران نور و فرو ريختن ظلمت و بت پرستي.
روز آغازين ميلاد اسلام ناب. إقراء باسم ربك الّذي خلق...
روز، روز نزول لبخند است
روز، روز قشنگ بيداري است

مكّه با چشم خويش مي بيند
جوي خورشيد در هوا جاري ست
بس كه خورشيد شهر تابان است
آسمان هم به شوق آمده است
دست هاي صميمي خورشيد
همه جا رنگ روشني زده است...
قسمتي از سروده شاهين رهنما بر گرفته از كتاب«سبزتر از بهار»

 

مبعث و مأموري از جانب خدا
چهل سال درميان مردم قبله و افكارشان زندگي كرده بود. او هنوز نتوانسته بود خودش را با آن ها وفق بدهد. هنوز نتوانسته بود باور كند كه مي شود  چند تكه چوب و سنگ و پارچه را كنار هم چيد و آن را عبادت كرد. او مي دانست كه معبود واقعي چيزي جداي اينهاست. چطور يك«بت» ساخته دست يك انسان مي تواند خدا باشد تا پرستشش كند؟ براي همين از مردم و قبيله اش فاصله مي گرفت به غار حراء مي رفت و با يگانه معبود خود راز و نياز مي كرد. او تمام ماه رمضان را در آن غار به سر مي برد و در آن جا خداي خويش را عبادت مي نمود. روز 27ماه رجب بود و او مثل هميشه در غار و مشغول نيايش،‌كه ناگهان فرشته اي در هاله اي از نور در برابرش ظاهر گرديد. آري جبرئيل بود، مأموري از جانب خدا كه بشارت مي داد:«اينك تو اي محمّد(ص) رسول و فرستاده خدايي و به پيامبري مبعوث شدي. اينك بخوان،‌بخوان به نام پروردگارت كه همه چيز را آفريد...». پس از قرن ها روز با شكوه 27ماه رجب را ما گرامي مي داريم و عيد بزرگ مبعث را جشن مي گيريم.

 

بوسه گاه پيامبر(ص)
بابا،‌امروز درس جديد خوانديم. برايت بخوانم. پدر خسته بود، ‌امّا نمي خواست دل دخترش را بشكند. دختر شروع به خواندن كرد و خواند و خواند، تا به جايي رسيد كه پيامبر(ص) فرمود بود: « من به دست و بازوي همه كارگران بوسه مي زنم.» اشك در چشمان پدر جمع شد. او مي دانست كه پاداش خستگي هر روزش بوسه هاي پيامبر(ص) است.

 

پيامبراكرم(ص) و دانش
دانش گنجينه است و كلّيدهايش پرسش. خداوند شما را رحمت كند؛ بپرسيد زيرا 4گروه اجر و مزد ویژه دارند:
1. سؤال كنندگان،
2. سخن گویان،
3. شنوندگان و
4. دوستدار آنان.

 

مناسبت های خاصّ
دقیق و مستند بدانیم.

 

منابع:
http://www.esteghamat.ir
كليّات مفاتيح الجنان /حاج شيخ عبّاس قمي /نويد اسلام /1385ش /قم /به نقل از اقبال سيّد /ص231و232.