سیر و سفر
مناسبت های خاصّ
دقیق و مستند بدانیم.
حکایت های شنیدنی و ...
شعر سروده هایی از شاعران
دل نوشته ها و دل گویه های ادبی
 

1- آن چيست كه تا نامش را به زبان مي آوريم مي شكند؟ سكوت
2- كلمه اي كه همه آن را غلط مي نويسند؟ غلط
3- بالا مي رود پر است پايين مي آوريم خالي است؟ قاشق
4- آن چيست كه دهان ندارد ولي آدم را قورت مي دهد؟ آب دريا
5- آن چيست كه هرچه مي رود به برادرش نمي رسد؟ چرخ
6- سفيد است ولي از برف سفيدتر است ريشه دارد ولي از درخت كوتاه تر است؟ دندان

دندان
آموزگار درباره انواع دندان ها صحبت كرد سپس از بچه ها پرسيد: آخرين دنداني كه در دهان انسان پيدا مي شود چه دنداني است؟ قلي گفت: آقا دندان

مصنوعي جنگل
پسري كه تا به حال جنگل را نديده بود با دوستش به جنگل رفت. دوستش گفت: «اين جا جنگل است.» پسر نگاهي به اطراف كرد و گفت: «اين درخت ها كه نمي گذارند جنگل را ببينم!»

اختراع
اولي: مي خواهم وسيله اي اختراع كنم كه با آن بتوان پشت ديوار را هم ديد.
دومي: زحمت نكش قبلا اختراع شده است.
اولي: غيرممكن است كدام وسيله را مي گويي؟
دومي: پنجره را مي گويم!

تابلو
روزي ماشين بزرگي از وسط خيابان مي گذشت چشم راننده به يك ماشين ژيان افتاد كه جلوي ماشين آن نوشته شده است: «ميازار موري كه دانه كش است. راننده ماشين بزرگ دلش به حال آن مي سوزد و اجازه مي دهد تا او رد بشود وقتي كه ژيان رد شد پشت شيشه عقبش نوشته شده بود. «فلفل نبين چه ريزه بشكن ببين چه تيزه.»

اعتراف
اعتراف مي كنم كلاس اول دبستان بودم تحت تاثير اين حرف كه نبايد به غريبه نشاني خودتون رو بديد. روز اول به راننده سرويس نشاني اشتباه دادم و از يه مسير الكي تا خانه پياده رفتم. فرداش موقعي كه سرويس نيومد دنبالم تازه فهميدم چه دست گلي به آب دادم.

محمدرضا زنگويي