رحمت الهي مفهوم وسيعي دارد. خداوند آن را بر خودش واجب كرده است. در قرآن براي رحمت عامه مصاديق متعددي ذكر شده است خداوند رب العالمين پيامبر اعظم را به عنوان رحمه للعالمين معرفي نمود. پيامبر اعظم براي همه انسانها در همه اعصار تا پايان جهان نه تنها براي پيروان خود بلكه براي همه انسانها رحمت است و اين رحمت حتي شامل ملائكه مقرب الهي هم ميشود وتا ماداميكه پيامبر رحمت زنده بود خداوند كسي را عذاب نكرد. رسول اعظم دردنيا و آخرت مظهر رحمت و رأفت الهي است و در سيره و رفتار آن حضرت رحمت و رأفت،دلسوزي، مهرباني،عفو وگذشت و رفق و مدارا و برخورد كريمانه با دوست و دشمن كاملاً مشهود بود. با توجه به اينكه رسول اعظم بعنوان الگو و اسوه معرفي شد «لقد كان لكم في رسول الله اسوه حسنه» همه امت اسلامي بايد سيره و رفتار آن حضرت را الگو و سرمشق خود قرار دهند. اين درسي به همه انسان ها است كه در زندگيشان خود را به اين اخلاق الهي و سيره نبوي متخلق كنند و بامردم برخورد كريمانه و محبت آميز داشته باشند و از كينه‌ورزي و دشمني و تهمت و غيبت، دوري ورزند و همواره براساس آيه قرآن‌ «تواصوا بالمرحمه» همديگر را به اين سيره نبوي سفارش و توصيه نمايند.از اوصاف مهم نبیّ مکرّم اسلام(ص) آن است که رسول رحمت الهی است. قرآن کریم می‌فرماید: «و ما ارسلناک الارحمة للعالمین». امیرالمؤمنین(ع) فرمود:  در زمین دو امان و وسیله نجات از عذاب الهی بود که یکی از آن ها برداشته شد، دومی را دریابید و به آن چنگ زنید. امّا امانی که برداشته شد رسول خدا(ص) بود و امانی که باقی مانده استغفار است. خداوند تعالی می‌فرماید: خداوند آن ها را عذاب نمی‌کند تا تو در میان آن ها هستی و خداوند آن ها را عذاب نمی‌کند در حالی که استغفار می‌کنند." از روایت امام باقر(ع) وجه امان و رحمت بودن پیامبر(ص) معلوم گردید. امّا بنابر آیه کریمه قرآن او «رحمة‌للعالمین» است و جهتش آن است که آن چه را موجب سعادت ابدی مردم است برای آن ها آورده و این حتّی برای کفّار و مشرکان نیز رحمت محسوب می‌گردد، زیرا به‌مثابه سفره‌ای است از طعام گسترده برای همۀ جهانیان، اعم از مؤمن و کافر، ولی بعضی از مردم از ...